Blog - Strona 2 z 4

Alergia a koty ? Czy są koty hipoalergiczne? Czy są koty dla alergików?

W związku z bardzo wieloma pytaniami na temat alergii i możliwości posiadania kota w domu postanowiłam bliżej opisać ten problem.
Przyczyny uczulenia na kota
Czynnikiem alergizującym nie jest tylko sama sierść kota, lecz wydzielina białkowa produkowana przez gruczoły ślinowe i łojowe. W ramach badań mających na celu ustalenie przyczyny uczulenia, wykryto w próbkach z sierści i skóry kota białka, które mogły być odpowiedzialne za reakcję alergiczną u osób nadwrażliwych. Za alergię na koty odpowiada głównie białko Fel-D1 występujące w ślinie, łzach, na skórze i gruczołach około odbytniczych. Koty wylizując się zostawiają ślinę na futrze jednocześnie przenosząc białko Fel – D1 . Koty często ocierają się o różne sprzęty domowe, ściany – tam też pozostawiając białko – Fel D1. Sierść kota zostaje na meblach,unosi się w powietrzu, białko Fel – D1 może pozostawać w pomieszczeniach nawet do 6 miesięcy.
Zdecydowanie większą liczbę gruczołów łojowych w skórze, posiadają kocury aktywne płciowo, są bardziej alergizujące niż kotki. Kastracja kocura znacznie zmniejszenie ilości łoju, jak i białka Fel-D1 na skórze zwierzęcia.
W Stanach Zjednoczonych w University of California Davis & Siberian Research Inc. przeprowadzono badania na ilość produkowanego białka Fel-D1 u kotów syberyjskich i neva masquerade. Testy wykazały u części kotów poziom alergenu poniżej 0,2 μg a u części większe wyniki aż do16 μg. Około 50% Syberyjczyków wykazało dużo niższy poziom Fel-D1 niż normalny. Poniżej 15% kotów produkowało bardzo niski poziom alergenu i te koty mogły być bezpiecznie umieszczone w domu, w którym mieszkały osoby bardzo mocno uczulone. Wykazano, że kojarzenie kotów z niskim poziomem Fel-D1 skutkowało tym, że rodziło się więcej kociąt wykazujących niski poziom alergenu. Większy poziom obserwowano u kotów kolorach srebrzysty i dymnych /silver/smoke , mniejszy u tzw pointów czyli neva masquerade.
Oczywiście fel-d1 to nie jedyny alergen, ale akurat ten jest odpowiedzialny za wywołanie reakcji alergicznej u 90-95% osób. Kolejne to fel d2,d3,d4 ,d5 ,69-Dka jednak w ich przypadku odczyny występowały znacznie rzadziej. Ostatni z nich albumina surowicy powodująca odczyny u 20-30% alergików wzrasta u kotów wraz z wiekiem.
Co to wszystko dla Państwa oznacza?
Jeśli Jesteś alergikiem, znane Ci są objawy alergii: od lekkich w postaci skórnych jak pokrzywki, swędzące wypryski, zapalenie spojówek czy katar po ciężkie reakcje astmatyczne, aż do wstrząsu anafilaktycznego włącznie.
Jeśli tu trafiłeś to prawdopodobnie Ty, lub bliska Ci rodzina razem z Tobą zamieszkująca bardzo pragnie mieć ukochanego kociaka, szukasz kota hipoalergicznego, czy też dla alergików.
W poszukiwaniu ukochanego kota bardzo proszę wziąć pod uwagę ten artykuł jak też moje porady, które poniżej przedstawie w punktach aby prościej je zapamiętać:
1. Hipoalergiczny nie oznacza wcale nie uczulający, tylko tylko mniej uczulający. Posiadający pewne właściwości jak np.zmniejszona ilość białka Fel-d1, które powodują że prawdopodobieństwo wywołania alergii jest zmniejszone.
2. Z powodów powyżej opisanych, czyli różna ilość poziomu alergenów fel- D1 u kotów tej samej rasy, odradzam kupowanie syberyjczyka czy nawet neva masquerade na odległość i tylko z powodu że gdzieś ktoś napisał że to koty dla alergików, bo to tylko świadome lub nie świadome wprowadzanie ludzi w błąd celem osiągnięcia zysków ze sprzedaży kotów.
3. Aby sprawdzić jak alergik reaguje na koty najlepiej odwiedzić hodowlę kotów. Zawsze powinna to być konkretnie ta hodowla, w której jest interesujący nas kotek. Przebywanie w bliskim kontakcie przez dłuższy czas ( minimum 2 godziny) w obecności kociaka, jego rodzeństwa i dorosłych osobników z tej samej kociej rodziny, najlepiej powinno zobrazować jak Wasz organizm reaguje.
4. Jeśli po takim kontakcie nie wystąpią wczesne, ani pużne odczyny alergiczne jest duże prawdopodobieństwo że możesz zostać szczęśliwym posiadaczem tego wymarzonego kota.
5. W przypadku wystąpienia odczynów o niewielkim nasileniu, wizytę w hodowli należy powtórzyć za jakiś czas lub też z inną kocią rodziną. Białko fel-D1 może mieć różny poziom nawet u kotów tej samej rasy.
6. Nie zgadzaj się na zakup kota bez wizyty w hodowli i sprawdzenia reakcji na daną kocią rodzinę. Biorąc kota do domu pokochasz go, wraz z wzrostem kotka wzrośnie ilość wytwarzanych białek fel-D1 oraz innych i może się okazać że kochany kociak stanie się powodem większości twoich dolegliwości i co wtedy? Mały niczemu nie winny kotek straci swój dom, lub ty sam będziesz szukał ciągle leków i sposobów walki z uciążliwym uczuleniem.
A wcale tak być nie musi.

Powitaliśmy Kocięta Neva Masquerade

Życzenia Świąteczne 2016

Międzynarodowa Wystawa Kotów Rasowych 3-4, XII, 2016

Miło nam poinformować że na Wystawie Kotów Rasowych, która odbyła się 3-4, XII, 2016
Nasz kocurek Onyx Dumka*Pl otrzymał w oba dni ocenę excellent one w klasie 11 kociej młodzieży.
Nasze koteczki:
Champion Kayla Dumka*Pl otrzymała w oba dni dwa certyfikaty CACIB w klasie 7.
Champion Kleo Dumka*Pl otrzymała w sobotę ocenę excellent one oraz certyfikat CAC w klasie 9 a tym samym została CHAMPIONEM, w niedzielę otrzymała ocenę excellent one i pierwszy certyfikat CACIB w klasie 7.
GRATULUJEMY EWA !

Felinoterapia czyli koty leczą c.d

« ‹ 2 z 3 › »

Pisałam już że kontakt z kotem działa uspokajająco i zmniejsza stres.

Wpływa to na obniżenie ciśnienia, cholesterolu i trójglicerydów we krwi, a co za tym idzie - redukuje ryzyko chorób układu krążenia.

Kot pomaga w uśmierzaniu bólu, wyczuwaj bolesne, chore miejsca na ciele człowieka i kładzie się na nich.

Ma to związek z tym, że sierść kota jest jonizowana ujemnie, a chore miejsca dodatnio. Kładąc się na bolących miejscach, kot neutralizuje szkodliwe jony.

Głaskanie zwierzęcia, jego spokojne, głębokie mruczenie i rozmaite kocie śpiewy wpływają uspokajająco na osoby nerwowe.

Taki rodzaj felinoterapii może wypróbować każdy właściciel kota i w zasadzie czy to kot domowy czy rasowy, nie ma to większego znaczenia, wszystkie zachowują się podobnie.

Koty pełnią również rolę terapeutów, odwiedzając rozmaite placówki: przedszkola, domy opieki, ośrodki rehabilitacyjne.

W wielu państwach stworzono profesjonalne programy felinoterapii, wspomagające leczenie osób starszych, chorych psychicznie, dzieci autystycznych, resocjalizację więźniów.

Dzieci chore na autyzm pozostają w zamkniętym świecie w który niesamowicie trudno wniknąć. Naukowcy zaobserwowali, że często udaje się to kotu.

Dziecko nawiązuje z nim kontakt, co powoduje uspokojenie się i otwarcie. Bywa, że felinoterapia w przypadku dzieci autystycznych jest bardzo skuteczna.

Koci terapeuta ma też wpływ na leczenie dzieci z ADHD, upośledzonych umysłowo czy osób psychicznie chorych.

Jego delikatność i nienarzucający się sposób bycia często bardziej odpowiadają osobom o wrażliwej i zaburzonej psychice.

W Felinoterapii kot nie wymaga tresury. Wykorzystuje się jego wrodzone zachowania i cechy charakteru.

Nie wszystkie koty na terapeutów się nadają.

Kot powinien mieć książeczkę zdrowia z aktualnymi badaniami i szczepieniami, i musi mieć około 6 miesięcy lub rok – dopiero wtedy można odpowiedzialnie stwierdzić, jaki ma charakter.

Kot powinien chętnie nawiązywać kontakt z człowiekiem, lubić głaskanie, nawet długotrwałe, nie okazywać bez powodu agresji.

Idealny jest kot to przytulanka, którego życiową pasją jest przebywanie na ludzkich kolanach.

Istnieją oczywiście rasy predysponowane do felinoterapii z uwagi na ich przyjacielski i pieszczotliwy charakter i są też takie które się do tego w ogóle nie nadają.

Z pewnością Neva Masquerade, Persy, Egzotyki, Brytyjczyki czy Maine coon są rasami z predyspozycjami do tego typu terapii jednak nie oznacza to że każdy osobnik się do tego nadaje.

Oprócz wrodzonych predyspozycji musi też być odpowiednio wychowywany w dużej bliskości z człowiekiem, której nigdy nie uzyska się w hodowlach klatkowych.

Udowodniono, że głaskanie zwierzaka, przytulanie go, stymuluje organizm człowieka do wytwarzania endorfin – hormonu szczęścia.

Czy koty mogą leczyć ?

« ‹ 1 z 2 › »

Obecność kota w domu ma korzystny wpływ nie tylko zdrowie psychiczne, ale również fizyczne człowieka!

Gdy kot siedzi na Twoich kolanach i cicho mruczy, oboje czujecie się błogo. To jasne, że towarzystwo kotów działa na nas relaksująco.

Jednak, jak się okazuje, kluczowe znaczenie dla naszego zdrowia ma ich mruczenie! Koty mruczą, gdy są szczęśliwe i zadowolone. To wprowadza w domu atmosferę spokoju.

Ostatnie badania wykazały, że kocie mruczenie łagodzi stres i napięcie emocjonalne człowieka.

Koty mruczą na częstotliwości około 25 Hz, co współgra z biorytmem ludzkiego organizmu.

Dzięki niskiej częstotliwości mruczenia, czujemy się zrelaksowani. To obniża poziom hormonów stresu w naszym organizmie.

Obniża ciśnienie krwi.

To niesamowicie korzystne dla naszego organizmu, ponieważ nadciśnienie tętnicze może być bardzo niebezpieczne w swoich skutkach.

Oddychanie staje się coraz lżejsze...

Osoby, które cierpią na duszności, potwierdzają, że mruczenie pomaga im prawidłowo oddychać.

Kości zrastają się...

Badania dowodzą, że mruczenie przyspiesza leczenie złamań kości. Tak bowiem działają akustyczne fale wibracyjne z częstotliwością od 25 do 50 Hz! Jak już wiesz, koty mruczą z częstotliwością od 15 do 25 Hz. Dlatego pomagają osobom po przebytych urazach kości.

Serce zyskuje ochronę przed chorobami

Badania przeprowadzone przez University of Minnesota wykazały, że ryzyko wystąpienia chorób serca u właścicieli kotów jest o 40% niższe, niż innych osób. Ludzie mieszkający z kotami są mniej obciążeni ryzkiem wystąpienia zawału serca. Eksperci uważają, że ma to związek z obniżaniem stresu i nadciśnienia.

Uszkodzone mięśnie zdrowieją…

Dokładnie taki sam efekt jak w przypadku połamanych kościach, mruczenie wywiera również na rozdarte mięśnie. Powoduje, że szybciej się goją.

Działa przeciwzapalnie

Jakby nie było wystarczającej ilości pozytywnych aspektów mruczenia, pomaga ono nawet w przypadku stanów zapalnych! Zmniejsza obrzęk stawów i ścięgien.

Kolory Kotów Perskich

Koty perskie mają ponad 100 odmian kolorystycznych.
Zgodnie z klasyfikacją FIFE wyróżniamy:
SOLIDY Koty jednobarwnenp. białe, niebieskie, czarne, kremowe, rude, a także szylkrety, czyli połączenie dwóch kolorów np. czarno-rudego czy niebiesko-kremowego oraz koty dymne, czyli takie które mają jednokolorową okrywę, a pod spodem jasny - prawie biały pod szerstek
PRĘGOWANE koty, u których futro ma odcienie ciemniejsze i układają one się w wzór pręgowania, jak u dzikich, wolno żyjących kotów z egzotycznych krajów np. klasycznego, cętkowanego czy tygrysiego
POINTY I KOLORPOINTY koty, które wyglądają, jak białe, lecz na twarzy, nogach i ogonie mają niewielkie ilości futra innego koloru np. rudego, czarnego, kremowego czy niebieskiego
Z BIAŁYM to tzw. bikolory, arlekiny i vany, czyli koty, które są białe, ale mają dodatkowo łaty jednego innego lub dwóch innych kolorów np. kremowego, rudego, niebieskiego czy czarnego.
W celu skrótowego oznaczania rasy i koloru kota międzynarodowa organizacja felinologiczna FIFe wprowadziła kody EMS (ang. Easy Mind System), gdzie za pomocą liter i cyfr dowiemy się, z jakim kotem mamy do czynienia.
n - czarny; e - kremowy; d - rudy; f - szylkret czarny (czyli kot czarno-rudy); g - szylkret niebieski (czyli kot niebiesko-kremowy); w - biały; s - srebrzysty, dymny; 21 - pręgowanie w sposób nieokreślony; 22 - pręgowanie klasyczne; 23 - pręgowanie tygrysie; 24 - pręgowanie cętkowane. "PER d 22" - oznacza to kota perskiego w kolorze rudym (d) klasycznie pręgowanego (22). "PER a" - kot perski niebieski (a). "PER ns" - kot perski czarny (n) dymny (s). "PER f" - kot perski szylkretowy (f - czyli czarno-rudy). "PER e" - kot perski kremowy (e). "PER f 21 33" - kot perski colorpoint (33) pręgowany (21) z oznaczeniami szylkretowymi (f - czarnymi i rudymi) na twarzy, uszach, łapach i ogonie.

Pielęgnacja Kota Perskiego

Chciała bym tu opisać własne sposoby pielęgnacji,które sama stosuje.
1. Bardzo ważna jest kąpiel raz na jakiś czas. Zaznaczyć tu należy że do kąpieli używamy specjalistycznych szamponów tylko dobrych i sprawdzonych firm. Osobiście mogę polecić Groom,Lavender. Szampony te mają specjalne właściwości zapobiegające filcowaniu się sierści w okresie między kąpielami,oraz odpowiednio ją odżywiają, zapobiegają matowieniu. Do kąpieli należy przygotować 2-3 ręczniki oraz ciepłe pomieszczenie . Przed samą kąpielą,przycinamy pazurki,czyścimy uszy oraz dokładnie rozczesujemy futerko. Po namoczeniu wodą futra,uważając aby nie dostała się pupilowi do uszu, nosa, oczu, delikatnie wmasowujemy szampon. Czynność powtarzam dwukrotnie, każdorazowo po spłukaniu. Następnie po ostatnim dokładnym spłukaniu można nałożyć specjalistyczną odżywkę dla jeszcze lepszego zabezpieczenia sierści. Należy używać szamponów i odżywek z napisem “no saral” – one zabezpieczają futro przed tworzeniem się kołtunów. Po kąpieli owijamy kota w suche ręczniki. Mogą być lekko podgrzane na kaloryferze kolejno jeden po drugim aby wstępnie osuszyć. Po tej czynności, dalej futerko należy wysuszyć suszarką, delikatnie je szczotkując. Trzeba tu pamiętać o zachowaniu odpowiedniej odległości, tak aby nie poparzyć ani nie wkręcić włosów. Na wyczesane i suche futerko możemy przypudrować delikatnie szczególnie brzuch i okolice pod paszkami, kryzę. Puder także dodatkowo zabezpiecza futro przed kołtunkami oraz tłustymi plamami. Możemy tu używać pudrów specjalistycznych lub po prostu dla niemowląt. Pudrując należy uważać aby nie nasypać do oczu, uszu,nosa. Tak wykąpany i zabezpieczony kot perski nie powinien się kołtunić przez dłuższy czas. Oczywiście od czasu do czasu futerko należy przeczesać i przypudrować, szczególnie kryzę, brzuch oraz pod paszkami.
2. Higiena perskiego pyszczka. My ludzie przykładamy szczególną uwagę do higieny twarzy. Co dzień myjemy, kremujemy ,nakładamy specjalne maseczki. Kot także chciałby wyglądać estetycznie i higienie. Kociej twarzy należy także poświęcić kilka minut. Ważne jest przemywanie kocich oczek. Używam do tego płatków kosmetycznych nasączonych świetlikiem, rumiankiem, przegotowaną wodą, a od czasu do czasu borasolem,który usuwa nadmiar nagromadzonych bakterii. Można w tym celu też używać preparatów do przemywania oczu, dostępnych w sklepach zoologicznych. Jest ich cała masa. Higiena kociej twarzy zajmuje jednak zdecydowanie mniej czasu, niż zabiegi pielęgnacyjne wykonywane codziennie przez nas ludzi. Jednak nie należy jej pomijać. Oczka raz dziennie powinny być przemyte. Bagatelizowanie sobie tego zabiegu często doprowadza do niepotrzebnych zapaleń rogówki oka, już nie mówiąc o nieestetycznym wyglądzie naszego pupila. Tak więc o piękne okrągłe persie oczka należy dbać jak o swoje własne.
3. Uszy i pazurki. Co jakiś czas należy sprawdzić wewnętrzną stronę uszek. Jeśli są zabrudzenia, należy delikatnie przemyć watką nasączoną w płynach do przemywania uszu dostępnych w sklepach zoologicznych. Tak samo co jakiś czas sprawdzamy stan pazurków,bo nie zawsze kotek ma możliwość spiłować je sobie. Za długie zakrzywiające się pazurki, należy przyciąć delikatnie ,bo mogą się łamać.
4. Odrobaczanie i zabezpieczanie przed pasożytami zewnętrznymi. Pamiętaj!!! Pasożytów czasami nie widać, a mogą być powodem wielu nieprzyjemnych dolegliwości u twojego pupila. Jeśli już są widoczne w kale może to oznaczać ich masową inwazję. Częstym powodem nadmiernego gubienia włosa przez persy, są właśnie pasożyty. Zanim jeszcze sam je zobaczysz, one już robią spustoszenie w organizmie twojego pupila, co przejawić się może nadmiernym gubieniem włosa oraz wieloma innymi dolegliwościami. Należy bezwzględnie pamiętać o profilaktycznym odrobaczaniu co 6 miesięcy do 1 roku. Jeśli twój pupil wychodzi na zewnątrz, należy zaopatrzyć się w specjalne środki dostępne w weterynariach zabezpieczające przed pchłami i kleszczami. Choroba odkleszczowa jest bardzo groźna i może być przyczyną śmierci zwierzęcia.

Standard Kota Perskiego

Ogólnie:
wielkość – duży do średniej wielkości
Głowa:
kształt – okrągła, masywna, dobrych proporcji, bardzo płaska czaszka czoło – zaokrąglone policzki – wypełnione nos – krótki, szeroki, z wyraźnym “stopem”, ale nie zadarty. Stop musi być między oczami, a nie powyżej ani poniżej linii oczu broda – mocna szczęka – prosta i silna wyraz – piękny, “otwarty”
Uszy:
kształt – małe, zaokrąglone na końcach, z pięknymi kosmykami włosów osadzenie – bardzo daleko od siebie i maksymalnie nisko na czaszce
Oczy:
kształt – duże, okrągłe i otwarte, szeroko rozstawione – kolor – błyszczące i wyraziste, kolor odpowiadający odmianie barwnej, ale klarowny
Szyja:
krótka i silna Korpus: krępy (cobby), na niskich nogach, pierś szeroka, kłąb i grzbiet masywny i dobrze umięśniony
Łapy:
krótkie, grube i mocne – poduszeczki – duże i okrągłe, mocne; kosmyki włosów między palcami bardzo cenione
Ogon:
-pers:krótki i puszysty w dobrej proporcji do korpusu, koniec lekko zaokrąglony – egzotyk: krótki i dobrze owłosiony oraz w dobrej proporcji do korpusu, koniec lekko zaokrąglony
Futro:
a) faktura: – pers – długie i miękkie, delikatne o jedwabistej fakturze (nie wełniste), pełna kryza na szyi, piersi i kłębie – egzotyk – gęste, pluszowe i miękkie w fakturze, odstające od korpusu b) kolor: wg odmiany barwnej
Wady:
Głowa: deformacje czaszki powodujące asymetrię twarzy Szczęka i zgryz – wiszący na zewnątrz język i (lub) wyrastający na zewnątrz ząb Korpus – każda wyraźna deformacja kręgosłupa oraz każda wyraźna słabość kończyn
PUNKTACJA
Głowa – 25 pkt. Oczy – 15 pkt. Korpus – 25 pkt. Futro – 30 pkt. Kondycja – 5 pkt. Razem 100 pkt.

Opis Rasy Perskiej

Pers to prawdziwy koci arystokrata. Ma nienaganne maniery, odznacza się spokojnym temperamentem i zrównoważonym charakterem. Nie urządza gonitw po mieszkaniu, zwykle przechadza się powoli i dostojnie. Nie jest też specjalnie skoczny, dlatego nie powinny przy nim ucierpieć ani nasze meble, ani cenne drobiazgi. Na pewno przyda mu się specjalny słupek okręcony grubym sznurkiem, na którym będzie mógł ostrzyć pazury. Chociaż mocno przywiązany do opiekuna, nie jest natrętny – lubi pieszczoty, ale tylko wtedy, gdy sam ma na nie ochotę. Będzie dobrym przyjacielem dla dzieci, ponieważ jest cierpliwy i tolerancyjny. Nie wykazuje agresji i złośliwości. Czasem zdarza mu się okazać jedynie niezadowolenie. Jest towarzyski i niekonfliktowy, dobrze czuje się zarówno w grupie kotów, jak i w obecności psa. Kot perski to typowy domator. Od intensywnych ćwiczeń woli wylegiwanie się na kanapie. W pogodne dni chętnie spędzi czas na zabezpieczonym siatką balkonie. Persy to spokojne, zrównoważone i łagodne koty. Lubią ludzi. Bardzo przywiązują się do całej rodziny. Są prawdziwymi pieszczochami – uwielbiają głaskanie, czesanie, drapanie. Nie lubią samotności, zawsze chętnie przystają na propozycje człowieka . Zabawa z dziećmi lub dorosłymi to dla nich wymarzona rozrywka. Nigdy nie używają pazurów i zębów, są zupełnie pozbawione agresji. Gości w domu akceptują szybko i bez problemów. Łatwo też przystosowują się do nowych warunków. Nie przejawiają tendencji niszczycielskich. Nie są złośliwe, łatwo też wybaczają. Są świetnie przystosowane do życia w mieszkaniach. Persi charakter to niewątpliwie jeden z wielkich atutów tej rasy. Nie jest w stanie go oddać żadna z innych kocich ras. Niespotykane bogactwo barw, odmian kolorystycznych oraz piękne długie jedwabiste futro, to kolejny wielki atut tej rasy. Pers to jedyna tak naprawdę długowłosa rasa. Perskiego futra nie da się porównać w gęstości, jedwabistości,dotyku z żadną inną rasą. Futro kota perskiego jak i charakter są jedyne w swoim rodzaju.Musi być odpowiednio pielęgnowane, aby w pełni oddawało swoje piękno.