To niesamowicie korzystne dla naszego organizmu, ponieważ nadciśnienie tętnicze może być bardzo niebezpieczne w swoich skutkach.
Felinoterapia czyli koty leczą c.d
Kot terapeuta - felinoterapia
Pisałam już że kontakt z kotem działa uspokajająco i zmniejsza stres.
Wpływa to na obniżenie ciśnienia, cholesterolu i trójglicerydów we krwi, a co za tym idzie - redukuje ryzyko chorób układu krążenia.
Kot pomaga w uśmierzaniu bólu, wyczuwaj bolesne, chore miejsca na ciele człowieka i kładzie się na nich.
Ma to związek z tym, że sierść kota jest jonizowana ujemnie, a chore miejsca dodatnio. Kładąc się na bolących miejscach, kot neutralizuje szkodliwe jony.
Głaskanie zwierzęcia, jego spokojne, głębokie mruczenie i rozmaite kocie śpiewy wpływają uspokajająco na osoby nerwowe.
Taki rodzaj felinoterapii może wypróbować każdy właściciel kota i w zasadzie czy to kot domowy czy rasowy, nie ma to większego znaczenia, wszystkie zachowują się podobnie.
Koty pełnią również rolę terapeutów, odwiedzając rozmaite placówki: przedszkola, domy opieki, ośrodki rehabilitacyjne.
W wielu państwach stworzono profesjonalne programy felinoterapii, wspomagające leczenie osób starszych, chorych psychicznie, dzieci autystycznych, resocjalizację więźniów.
Dzieci chore na autyzm pozostają w zamkniętym świecie w który niesamowicie trudno wniknąć. Naukowcy zaobserwowali, że często udaje się to kotu.
Dziecko nawiązuje z nim kontakt, co powoduje uspokojenie się i otwarcie. Bywa, że felinoterapia w przypadku dzieci autystycznych jest bardzo skuteczna.
Koci terapeuta ma też wpływ na leczenie dzieci z ADHD, upośledzonych umysłowo czy osób psychicznie chorych.
Jego delikatność i nienarzucający się sposób bycia często bardziej odpowiadają osobom o wrażliwej i zaburzonej psychice.
W Felinoterapii kot nie wymaga tresury. Wykorzystuje się jego wrodzone zachowania i cechy charakteru.
Nie wszystkie koty na terapeutów się nadają.
Kot powinien mieć książeczkę zdrowia z aktualnymi badaniami i szczepieniami, i musi mieć około 6 miesięcy lub rok – dopiero wtedy można odpowiedzialnie stwierdzić, jaki ma charakter.
Kot powinien chętnie nawiązywać kontakt z człowiekiem, lubić głaskanie, nawet długotrwałe, nie okazywać bez powodu agresji.
Idealny jest kot to przytulanka, którego życiową pasją jest przebywanie na ludzkich kolanach.
Istnieją oczywiście rasy predysponowane do felinoterapii z uwagi na ich przyjacielski i pieszczotliwy charakter i są też takie które się do tego w ogóle nie nadają.
Z pewnością Neva Masquerade, Persy, Egzotyki, Brytyjczyki czy Maine coon są rasami z predyspozycjami do tego typu terapii jednak nie oznacza to że każdy osobnik się do tego nadaje.
Oprócz wrodzonych predyspozycji musi też być odpowiednio wychowywany w dużej bliskości z człowiekiem, której nigdy nie uzyska się w hodowlach klatkowych.
Udowodniono, że głaskanie zwierzaka, przytulanie go, stymuluje organizm człowieka do wytwarzania endorfin – hormonu szczęścia.